Sibirya Kurdu Cinsleri

Sibirya kurdu Cinsleri ya da Huskyler yüzyıllarca Sibirya'da Çukçi halkı tarafından kızak çekme, Ren geyiği sürülerini gütmede ve bekçi köpeği olarak kullanılmışlar.

Bu köpek cinsleri de her köpek gibi dillerinden terler. Özgürlüklerine düşkün ve inatçıdırlar. Her cinsin göz rengi farklı olabilir. Çocuklarla başta olmak üzere herkesle iyi geçinir, ama fare ve kuş gibi küçük hayvanları avlar. Sıkıldığında evdeki eşyaları kemirebilirler. Gereksiz havlamayan bir köpek cinsleridir, ancak uluyabilirler. Sıcağı hiç sevmezler, eksi 60 dereceye kadar yaşayabilirler.

Sibirya kurdu Cinslerinin Ortalama ömrü 11-13 yıldır. Erkek ağırlığı 20-27 kg, dişi ağırlığı ise 16-23 kg'dir.

Bütün dünyada tanınan ve ilgi gören cinsler oldukça sevgi dolu bir karaktere sahiptir. Aynı zamanda bu köpekler, oldukça kuvvetli bir vücut yapısına sahiptirler. Vücutlarının alt bölgeleri ve yüzleri beyaz bir renge sahipken, diğer kısımlar cinslere göre gümüş grisi, kurt grisi ya kum sarısı gibi renklerde olabilir. Uzun tüyleri onlara buzlu ve de karlı havalarda patilerini korumaya yardımcı olur. Bu cinslerin kulakları ise dik ve de yukarıya doğrudur.

Sibirya kurdu Cinslerinin karakteristik özelliklerine bakıldığında ilk olarak bu köpeklerin zeki, oyuncu, inatçı, haylaz ve de soysal oldukları görülmektedir. Sahiplerine ve ailelerine karşı bağlılıkları çok fazladır. Bu nedenle bakıcı kişilerin büyük sevgisini kazanırlar. Bu cinslerin eğitimi ise diğer köpeklere nazaran çok daha kolaydır. Algılamaları ve öğrenme hızları üst düzeydedir. Ancak tuvalet eğitimi biraz zahmetli olabilir. Şayet öğretilmek istenen şey onlara mantıksız gelirse direnç gösterebilirler. Bunun sebebi ise bu köpeklerin oldukça inatçı bir yapıya sahip olmalarıdır. Köpeklerin eğitimi esnasında eğiticinin oldukça tutarlı ve de sabırlı olması gerekir. Diğer hayvanlarla oldukça iyi bir şekilde geçinirler. Havaların çok sıcak olmadığı zamanlarda oyun oynamayı çok severler.

Sibirya kurdu Cinsleri özgürlüklerini çok sevdiklerinden, dışarıda kendi başlarına dolaşmayı tercih ederler. Fakat bu bir kaybolma ya da kaçma olarak değerlendirilemez. Eğer bu cinslerden bir köpek yetiştirilmek isteniyorsa, hiç hoşlanmadıkları için tek değil de iki Sibirya kurdunu bir arada yetiştirmek çok daha uyun olacaktır.